
Over
Toermalijn edelstenen
De elegante schoonheid van toermalijnen ligt in hun verscheidenheid aan helderheden. Van glanzend blauw tot verfijnd groen, elke steen biedt een unieke glans. Desalniettemin vertonen de meeste rode en roze exemplaren kenmerkende insluitsels die hun verbluffende textuur benadrukken. Voor de liefhebber biedt deze diversiteit een eindeloze bron van bewondering en verwondering.

populaire toermalijn
Eigenschap
Toermalijn zijn edelstenen die in vele verschillende kleuren komen. Voor de verschillende kleuren toermalijn zijn er verschillende benamingen. In de handel hebben de verschillende individuele kleuren hun eigen naam. Zo heet een toermalijn met een intens rode kleur een ‘rubelliet’. Echter wordt de steen alleen zo genoemd als de rode robijn kleur hetzelfde blijft onder kunstlicht als dat het was onder daglicht. Als de kleur veranderd wanneer het licht veranderd dan wordt de steen een roze of ‘schocking pink’ toermalijn genoemd. In vaktaal noemen edelsteenkundige blauwe toermalijnen ‘indigolieten’, geel-bruin tot donker bruin ‘dravietten’ en zwarte toermalijnen als ‘schörl’. Zwarte toermalijnen worden vaak gebruikt voor graveringen en esoterie.
Een populaire toermalijn is de groene toermalijn ook wel ‘verdeliet’ genoemd. Als de groen veroorzaakt is door kleine chroom deeltjes in de toermalijn wordt deze toermalijn ook wel een ‘chroom toermalijn’ genoemd. Een absolute uitblinker onder de toermalijnen zijn de ‘Paraiba’ toermalijnen, een steen van intens blauw tot blauw-groen. Tot op de dag van vandaag zijn deze stenen zeer zeldzaam en erg gewild. Sinds er toermalijnen uit Malawi met een fel gele kleur gevonden zijn, ook wel bekend als de ‘Canary’, is de kleur geel wat vroeger erg schaars was, goed gerepresenteerd op de markt.
Naast deze bekende namen kent toermalijn nog meer namen: stenen met twee kleuren zijn bekend als ‘bicoloured’ (tweekleurige) toermalijnen, en met meer dan twee kleuren ‘multicoloured’. Toermalijnen met een rode kern en een groene omhulling heeft de bijnaam ‘watermeloen’. Als de kristal bijna kleurloos is en alleen het eind zwart wordt de steen ‘moorkop’ genoemd.
Vindplaats
De vindplaatsen van Toermalijnen zijn wijdverspreid over de aardbol, met opvallende vondsten in landen als Brazilië, Sri Lanka, Zuid-Afrika en Zuid-west Afrika, evenals Nigeria, Zimbabwe, Kenia, Tanzania, Mozambique, Madagascar, Pakistan en Afghanistan. In Noord-Amerika zijn belangrijke vondsten gemaakt, met name in Californië en Maine. Hoewel er veel plaatsen zijn waar Toermalijnen zijn gevonden, is de beschikbaarheid van hoogwaardige stenen beperkt.
Meer wiki

Herken een toermalijn
Eigenschap
Onbehandelde toermalijnen vertonen vaak de aanwezigheid van natuurlijke insluitsels. Echter, het vinden van toermalijnen zonder insluitsels is een zeldzaamheid. Deze insluitsels kunnen worden gezien met behulp van een microscoop of een vergrotende loep van 10x. Sommige veelvoorkomende natuurlijke insluitsels die kunnen worden waargenomen in toermalijnen zijn:
- Dunne, draadachtige windingen
- Afgevlakte vloeistofkanalen langs de optische as
- Vloeistofbellen
- Rutielnaalden
- Negatieve kristallen
- Holle buizen.
Social
12k followers
30k likes
Youtube
22k subscribers
8k followers